به طور کلي سيستم مديريت استراتژيک از سه بخش به ترتيب زير تشکيل مي گردد:
- برنامه‌ريزي استراتژيک
- برنامه‌ريزي اجرايي
- ارزيابي عملکرد و نتايج به دست آمده در محيط پيراموني
مديريت استراتژيک اتخاذ تصميمات امروز با توجه به شرايط محيطي و از ديدگاه عملياتي براي رسيدن به نتايج فرداست، برنامه ريزي استراتژيک در ابتداي ظهور به برنامه‌ريزي برونگرا معروف بود. شايان ذکر است اگرچه اولين مشخصه هاي مديريت استراتژيک تمرکز آن بر عوامل بيروني است، اما مديريت استراتژيک مبتني بر اصول عمده ديگري نيز ميباشد که برخي از مهمترين آنها به شرح زير است :
- آينده را نمي‌توان پيش‌بيني کرد، ولي مي‌توان آن را آفريد
- جمع کل، الزاما حاصل جمع ساده اجزاي خود نيست
- تنها يک راهکار مشخص الزاماً به موفقيت منتهي نمي شود و براي رسيدن به موفقيت مي توان راهکارهاي متعددي پيش رو داشت.
- از سوي ديگر هر يک از راهکارهاي مزبور نيز لزوماً به موفقيت ختم نمي شوند، زيرا ممکن است که آينده ادامه روند گذشته، حال يا آنچه تصور مي رود نباشد.
- سازمان ها نيز مانند انسان ها از يک سو تمايل به سازش با تغييرات محيط خود را دارند و از سوي ديگر تمايل به کارآفريني نوآوري و خلق راهکارهاي جديد متناسب با شرايط محيطي دارند. گرايش نخست منجر به دور افتادن از مسير و گرايش دوم منجر به تعقيب فلسفه وجودي سازمان مي شود و اين هر دو در مديريت استراتژيک مدنظر است.
همچنين بخوانيد :برنامه ريزي استراتژيک چيست و چه تفاوتي با برنامه ريزي بلندمدت دارد؟
به طور کلي مديريت استراتژيک شامل برنامه ريزي، اجرا و کنترل برنامه هاي استراتژيک است که با استفاده از يک نرم افزار پيمانکاري مي توانيد به راحتي اين موارد رو مورد بررسي و نظارت قرار دهيد و به ويژه در مواردي که سازمان، اهداف روشن و بينشي درست براي حرکت و کنترل داشته باشد و يا محيط بيرون سازمان متلاطم و پويا باشد يا سازمان بيش از اندازه درونگرا بوده و تمرکز بيش از حد بر جزئيات و مشکلات کوتاه مدت داشته باشد، راهگشا و سودمند خواهدبود.
مديريت استراتژيک با توجه به مشخصات خاص، در حاليکه رقبا و نظام‌هاي اجتماعي روز به روز متغير تر، مبهم تر و پيچيده تر مي شوند مي تواند به عنوان آخرين حربه براي اداره سازمان ها و ابزاري در دست مديران ارشد مطرح شود. در اين ميان اجراي صحيح استراتژي اتخاذ شده نيز کاملاً بحث برانگيز است. شکل زير نمودار استخوان ماهي را نمايش ميدهد که سلسله علل منجر به اجراي ناکارآمد استراتژي را نمايش مي دهد.
